Studio Filmów Rysunkowych jest znane przede wszystkim z filmów dla najmłodszej widowni. Nieduży procent realizacji SFR stanowią filmy dla widowni starszej. Taki właśnie powstaje obecnie.

Vitae Dubiae Azilia (z łac. "Azyle Niepewnego Życia") były pierwszymi domami pogrzebowymi, w których zadaniem pracowników było obserwowanie przechowywanych do pochówku ciał, "aby (...) uzyskać całkowitą pewność, że zgon istotnie nastąpił" (P. Aries, 1992). Choć ich główną rolą było wyciszenie w społeczeństwie panicznego lęku przed pochowaniem żywcem, "przedłużały" zmarłym życie na ziemi, zostawiając krewnym czas na pożegnanie i pogodzenie się ze śmiercią.

- "Vitae Azilia" to film o utraconej, a jednak ciągle żywej relacji między dwojgiem ludzi. Główną bohaterką jest młoda kobieta, która pozostając sam na sam z własnymi uczuciami i tęsknotami, próbuje na nowo odnaleźć się w kontekście utraty bliskiej osoby. Zanurzając się coraz bardziej w wykreowaną przestrzeń swoich wspomnień, nadpisuje je, tworząc coraz bardziej surrealistyczną rzeczywistość, w której pozorna akceptacja poczucia straty, demaskuje jej emocjonalne uwikłanie w byłą relację - opowiada reżyserka filmu.

Film jest realizowany w technice animacji 2D. Animacja jest rysowana ręcznie, metodą klasyczną oraz na tablecie graficznym, w programach komputerowych. Planowany termin zakończenia realizacji filmu to jesień tego roku. Obecnie trwają prace nad animacją i wstępny montaż ujęć.

Film jest finansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.

Joanna Wapniewska, jest reżyserem filmu, jednocześnie autorką scenariusza, projektów plastycznych postaci i dekoracji. Autorka to absolwentka Pracowni Filmu Animowanego Profesora Jerzego Kuci na Akademii Sztuk Pięknych W Krakowie.